Wat is boezemfibrilleren?

Wanneer bij iemand boezemfibrilleren (A-Fib) wordt vastgesteld, betekent dit dat de hartslag onregelmatig of abnormaal is. Normaal klopt ons hart met ongeveer 70 slagen per minuut (bpm) en deze zijn ritmisch, zoals de drumslag van een liedje. Als je een normaal hartritme hebt en je voelt je eigen pols, dan zul je zien dat je pols een regelmatige, voorspelbare hartslag heeft. 

Als je je polsslag voelt, is dat de slagader die uitzet of uitrekt door het bloed dat er doorheen pompt. Telkens als het hart klopt, pulseren alle slagaders in het lichaam. De hartslag wordt geregeld door een natuurlijke pacemaker, de sinusknoop, die regelmatig elektrische signalen uitzendt om het hart kloppend te houden.

Tijdens A-Fib ’trillen’ de boezems voortdurend in plaats van in één samentrekking. We noemen dat trillen “fibrilleren”. De boezems trekken niet sterk samen en pompen geen bloed, ze trillen alleen maar, vandaar de naam boezemfibrilleren. De hartkamers kloppen pas nadat de boezems kloppen, dus het willekeurige fibrilleren zorgt er ook voor dat ze op een onregelmatig ritme pompen. Als je de polsslag voelt van iemand met boezemfibrilleren, dan voel je de polsslag snel kloppen, dan weer langzaam, dan weer snel, enz.

Deze onregelmatige hartslag kan ertoe leiden dat het hart te snel of te langzaam klopt. Het eerste kan het gevoel geven dat het hart tekeer gaat (hartkloppingen) en het laatste kan duizeligheid of zelfs flauwvallen veroorzaken. Het bloed wordt niet krachtig door het lichaam gepompt zoals het zou moeten. Als bloed te lang op één plaats blijft, kan dit leiden tot een risico op bloedklonters die kunnen afbreken en de bloedstroom naar een deel van het lichaam blokkeren.